Pytania i odpowiedzi

właściwość powierzchni opisująca zdolność do zapobiegania poślizgnięciom; do wyrażenia tej właściwości zazwyczaj stosuje się jeden z wybranych parametrów:

• klasę zdolności antypoślizgowej według DIN 51130 – R9, R10, R11, R12, R13
• klasę zdolności antypoślizgowej według DIN 51097 – A, A+B , A+B+C
• współczynnik tarcia

samo badanie tej właściwości jest subiektywne a wynik często niepowtarzalny – nawet przy jednakowych warunkach pomiarowych, może być obarczony błędem; przy wyborze płytek należy kierować się indywidualnym odczuciem dla tej właściwości mając na uwadze docelowe miejsce zastosowania płytek; należy również pamiętać, że zazwyczaj płytki o większej antypoślizgowości będą trudniejsze w utrzymaniu czystości

płytka, której czerep jest zabarwiony – zbliżony kolorystycznie do lica płytki, dając efekt jednorodnego produktu; barwione w masie mogą być zarówno płytki nieszkliwione, jak i szkliwione; dzięki barwionej masie estetyka płytek pozostaje nienaruszona nawet w trakcie ich intensywnego użytkowania – ewentualny defekt powierzchniowy nie jest tak widoczny jak w przypadku zastosowania standardowej technologii produkcji; dodatkowo układnie płytek barwionych w masie do tzw. rantu daje lepszy efekt wizualny

skrócony opis wymiarów płytek wyrażony w centymetrach, np. format 30x30 może oznaczać zarówno płytkę o wymiarze 301,5x301,5 mm jak i 297,0x297,0 mm; aby dokładnie opisać wymiar płytki potrzebne jest podanie formatu i kalibru

płytki całkowicie spieczone o nasiąkliwości wodnej poniżej 0,5%; charakteryzują się wysoką gęstością i mrozoodpornością, dzięki czemu znajdują zastosowanie zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynków, mieszkań oraz obiektów użyteczności publicznej, jako okładzina podłogowa, ścienna i elewacyjna

płytki wykonane na masie gresowej, w przypadku których dodatkowy efekt zdobniczy uzyskuje się poprzez naniesienie aplikacji, takich jak: zadruk, czy też szkliwienie, na licowej stronie płytki; aplikacje mogą być nanoszone zarówno na płytki barwione w masie, jak i niebarwione

płytki wykonanie na masie gresowej, w przypadku których efekt estetyczny powstaje bezpośrednio na prasie poprzez odpowiednie rozłożenie granulatów o różnym wybarwieniu; do produkcji gresów nieszkliwionych wykorzystuje się barwionych mas ceramicznych

płytki poddane częściowej obróbce powierzchni, polegającej na zeszlifowaniu wystających elementów (zazwyczaj granilii lub elementów struktury); płytka dzięki temu uzyskuje częściowy efekt połysku, jej powierzchnia jest wygładzona, a mimo to może wykazywać wciąż dobre właściwości antypoślizgowe; płytka lappato tak jak wszystkie płytki szkliwione nie wymaga impregnacji

fizyczna odporność płytek na wielokrotne zmiany temperatury (zamrażanie i rozmrażanie); posiadanie tej cechy umożliwia zastosowanie płytek na zewnątrz lub w miejscach gdzie okresowo temperatura spada poniżej 0⁰C; właściwość ta jest silnie powiązana z nasiąkliwością wodną

zawartość procentowa (masowo) wody, która może być zaabsorbowana przez płytkę; niska nasiąkliwość wodna świadczy o wysokim spieczeniu masy (dużej gęstości) i mrozoodporności

określenie dotyczy powierzchni płytek, które po procesie wypału nie są poddawane dodatkowej obróbce mechanicznej; do płytek o powierzchni naturalnej zalicza są także płytki strukturalne

łatwość pozbywania się zabrudzeń z powierzchni płytki; badanie odporności na plamienie polega na naniesieniu na płytkę roztworów testujących, oczyszczeniu jej i ocenie powierzchni; klasyfikacja opiera się na metodzie czyszczenia, która skutkuje całkowitym usunięciem roztworów z powierzchni płytki; im wyższa klasa odporności na plamienie, tym usunięcie zabrudzeń jest łatwiejsze; zazwyczaj wysoka klasa odporności na plamienie nie idzie w parze z wysoką antypoślizgowością

parametr dotyczy wyłącznie płytek szkliwionych i opisuje jak wytrzymała na ścieranie będzie powierzchnia płytki podczas jej użytkowania; badanie polega na ścieraniu powierzchni płytki elementami ściernymi poddanymi ruchowi obrotowemu i ocenie wizualnej; w zależności od ilości obrotów przy których na powierzchni płytki pojawia się widoczna zmiana, nadawana jest jej odpowiednia klasa odporności na ścieranie; im większa liczba obrotów przy której widoczna jest zmiana, tym wyższa odporność na ścieranie – tym lepsze właściwości użytkowe i możliwość zastosowania płytek miejscach narażonych na intensywniejszą eksploatację

parametr dotyczy wyłącznie płytek nieszkliwionych i opisuje jak wytrzymała na ścieranie będzie powierzchnia płytki podczas jej użytkowania; badanie polega na ingerencji w powierzchnię płytki w ściśle określonych przez normę warunkach oraz ocenie ubytku w objętości płytki; w przypadku tego parametru im niższy wynik tym lepsze właściwości odporności na ścieranie – tym lepsze właściwości użytkowe i możliwość zastosowania płytek miejscach narażonych na intensywniejszą eksploatację, takich jak na przykład ciągi komunikacyjne.

płytki poddane całkowitej obróbce powierzchni, polegającej na zeszlifowaniu wierzchniej warstwy, doprowadzeniu jej do gładkości i wysokiego połysku; płytka gresowa nieszkliwiona polerowana posiada odkryte pory wewnętrzne i wymaga dodatkowej impregnacji; płytka gresowa szkliwiona polerowana nie wymaga dodatkowej impregnacji, ponieważ warstwa wierzchnia jest całkowicie zeszklona – nie posiada porów wewnętrznych

(inaczej krawędziowanie) jest to proces mechanicznej obróbki krawędzi płytek polegający na zeszlifowaniu ich do wymaganych wymiarów; płytki rektyfikowane można układać bez obaw o rozbieżności rozmiarowe; maksymalne rozbieżności w wymiarach pomiędzy płytkami rektyfikowanymi ograniczają się do dziesiątych części milimetra

określenie dotyczy powierzchni płytek, które po procesie wypału nie są poddawane dodatkowej obróbce mechanicznej, a nierównomierna powierzchnia lica płytki formowana jest podczas procesu prasowania przy wykorzystaniu stempla strukturalnego; płytka strukturalna często naśladuje ukształtowanie powierzchni np. kamienia naturalnego, lub jest symetrycznym wzorem, dzięki któremu uzyskuje się wyższy parametr antypoślizgowy; zastosowanie struktury ma szczególny wpływ na podniesienie zdolności antypoślizgowej według DIN 51097 (tak zwana metoda bosej stopy), w przypadku której badanie przeprowadza się na mokrej powierzchni, a woda wpływająca w zagłębienia struktury nie tworzy na jej powierzchni równomiernego filmu co znacznie poprawia tę właściwość i umożliwia zastosowanie płytek w bardziej wymagających miejscach, np. mokre powierzchnie w okolicach basenów